Te doy una canción

Como no te me quitas de las ganas,/ aunque nadie me ve nunca contigo

Autor Redacció

Silvio Rodriguez va néixer a Cuba el 29 de novembre del 1946.


Como gasto papeles recordándote,
como me haces hablar en el silencio, 
como no te me quitas de las ganas, 
aunque nadie me ve nunca contigo.
 
Y como pasa el tiempo
que de pronto son años 
sin pasar tú por mí,
detenida. 

Te doy una canción, si abro una puerta 
y de las sombras sales tú. 
Te doy una canción de madrugada 
cuando más quiero tu luz.

Te doy una canción cuando apareces, 
el misterio del amor,
y si no apareces, no me importa,
yo te doy una canción. 

Si miro un poco afuera, me detengo, 
la ciudad se derrumba y yo cantando. 
La gente que me odia y que me quiere 
no me va a perdonar que me distraiga. 

Creen que lo digo todo, 
que me juego la vida, 
porque no te conocen, 
ni te sienten. 

Te doy una canción y hago un discurso 
sobre mi derecho a hablar.
Te doy una canción 
con mis dos manos, con las mismas de matar.

Te doy una canción y digo patria 
y sigo hablando para ti. 
Te doy una canción como un disparo 
como un libro, una palabra, una guerrilla.
Como doy el amor.
 

Data de publicació: 12 d'abril de 2022
Última modificació: 29 de novembre de 2024
Subscriu-te al nostre butlletí
Subscriu-te al butlletí de Catorze i estigues al dia de les últimes novetats
Subscriu-t’hi
Subscriu-t’hi
Dona suport a Catorze
Catorze és una plataforma de creació i difusió cultural, en positiu i en català. Si t'agrada el que fem, ajuda'ns a continuar.
Dona suport a Catorze